"Wino"

Skrzywiona psychika

Sam o tym za bardzo

Nie wiem nic za bardzo 

Skoro nikt nie rozumie

Teraz kiedy jestem starszy 

Zacząłem rozumieć 

Jak to wszystko 

Jest nic nie warte 

Nic mnie tak już bardzo 

Nie dobija jak 

Ta nasza wspólna 

Codzienność 

Dociera to do mnie późno 

Widać też czasem myślę 

Jak się wielu myli 

Bo dobrze jest udawać

Biegam i słucham i myślę 

Taka kolejność dnia 

To wszystko mnie dobija 

Wiec do dna 

Gdy widzę co widzę 

Zapominam o tym co mam 

To dobija jak uczuć nie widać 

A to wszystko zanika 

To mnie dobija 

Szybki łyk wina 

Przemyślenia zostają

A każdy z nas co innego znajdzie 

W tej małej nie składnej prawdzie 

"Nie wszystko takie same"

Marzyłem kiedyś o tym 

By zdobyć cały wszechświat 

Stać się jego panem 

Kierować nim tak jak umysł zapragnie 

Nie słuchać poleceń 

Które przychodzą nagle 

Słowa wypowiedziane z wiatrem 

Ulotnie jak ktoś zachce 

Ubrać to w barwy takie jak lubię 

Nie takie jak ktoś lubi 

Po prostu te własne 

Swoje takie ładne 

Wiatrem by stała się muzyka 

Niebo w kolorze graffiti 

Ulice pełne szczęścia a nie ciszy 

Domy spokojne 

Teraz im starszy 

Tym bardziej pewny jestem 

Że moje marzenia mają tylko

Inne ubranie 

Bo światem stały się góry 

Muzyka wiatrem 

Graffiti niebem 

Szczęście spacerem 

Spokój domem 

Marzenia swe małe zdobyłem 

Jakoś się spełniłem 

Jeszcze nie jedno spełnię 

A przybiorą tylko inne ubranie 

Malowane w te kolory 

Jakie lubię 

Nie takie jak ktoś lubi 

Po prostu te własne 

Swoje takie ładne 

" Trud chwili za mgłą "

Większość po wódce to dotyka 

Mnie jakoś bez tego to chwyta 

Nawet gdy sen przybija 

Za dużo jednak się nie zmienia 

Trudne szczęście tak bywa 

Za bardzo nie ma co w to wnikać 

Nie których spraw się jak drzwi 

Po prostu nie zamyka

Czasem jakiś syf 

Musi wyjść z człowieka 

Nie ma na to rady 

Gdy się ma piękne plany 

Uśmiech na twarzy 

Dzień jakoś przeminie 

Zająć czas sobie trzeba 

Żeby nie myśleć o głupich rzeczach 

Przeszłość dotyka człowieka 

Tak ostatnio myślę sobie 

Jak by spróbować ponownie 

(....)

A potem niech się wali cały świat 

Czy może jednak przeżyć to co się ma 

Nie za mało się siły na to ma

Poleję jeszcze za kolejne szczęście 

W nieszczęście bo cichy głos opowiada 

Cały czas to samo powtarza 

Tego się nie widzi 

I mało się mówi o tym 

Kiedyś miałem piękny sen o Poznaniu 

Ten REM przeminął 

Jak zrozumiałem ile w tym wszystkim 

Jest niepotrzebnego kłamstwa 

Więc wybrałem ciszę 

Która nie pomaga 

Lecz zabija tak od środka 

Dobrze że nadal tak samo uśmiechnięty ja 

Po oczach widać 

Że sen by się przydał 

Taki długi i spokojny 

Jakże wieczny   

"Maliny i Truskawki"

Kiedy jesteśmy tu sami 

Jest nam spokojnie i błogo 

Harmonia jest w nas 

Po prostu jest dobrze

Leżymy wtuleni w siebie

Nic nas nie obchodzi innego 

Bo jest przecież wieczór 

Na nic nie czekaliśmy przecież

Patrzymy sobie w oczy

Dotykamy siebie 

Nic nam już innego nie trzeba 

To wystarczy nam do chwili szczęścia 

Słodkie wino już rozlane 

Muzyka w tle nam przygrywa 

Siwy dym się unosi pod sufitem 

A w pokoju czuć zapach malin i truskawek 

Kiedy jesteś obok

Wiem że będzie dobrze

Nawet szare dni poprzednie 

Staja się już dobre

Teraz liczy się to co jest tu i teraz 

A wiem ze ty jesteś teraz 

Nic więcej tak naprawdę 

W tej chwili mi nie trzeba 

Mówisz mi zawsze 

Jak uwielbiasz ze mną spędzać czas 

Szkoda ze tak mało 

Go zawsze mam 

Wiec zostańmy w tej chwili 

Więcej już nie mówmy 

Bo więcej nie trzeba 

Wszystko jak na dłoni się odkrywa

Słodkie wino już rozlane 

Muzyka w tle nam przygrywa 

Siwy dym się unosi pod sufitem 

A w pokoju czuć zapach malin i truskawek 

"Wieczory"

Myślicie ze tak łatwo głowa się otwiera 

Nie macie nawet pojęcia 

Ile złych rzeczy w tedy dotyka 

Gdy zasiada się przed biała strona 

To takie dziwne gdy chce się tyle powiedzieć 

Napisać ze aż najgorszy syf wychodzi z człowieka 

Gdy noce są pełne myśli 

Nie do powiedzenia 

Pokazać się tego nie da 

Może to nawet lepiej bo ze snem były by problemy 

A każde zachodzące słońce oznaczało by 

Najgorsze chwile 

Tak wiele do podziwiania 

Gdy zasiadasz a jakaś rzecz 

Lub coś siada ci na plecach 

Mówiąc zginiesz nie dasz rady 

Najgorszy syf dzieje się nie za plecami 

Czy tez przed nami 

A w naszych głowach 

Brakuje tego by z wieżowców uczyć się latać 

Perfekcyjnie nie znaczy dobrze 

A wszystko co dobrze nie znaczy dobrze 

Każdy ma chwile słabości 

Nie dajmy się temu zwariować 

Szkoda ze wszystko nie daje się zwariować 

Tylko my sami we własnych głowach 

A gdy kończy się biała karta 

Wypełniona literami 

Nagle można odetchnąć

Tą podnieść głowie 

Spojrzeć w obieg 

I zasnąć spokojnie

W ten letni poranek 

"Latam"

Nauczyłem się latać 

Nie chce już spadać

Chce latać wyżej i wyżej 

By dotykać chmur 

Bo dotknąłem już gwiazd

Choć wiedzę że niektórzy dotykają planet 

Ja wole być przyziemny 

Bo za wiele też nie chce 

To co mam w zupełności mi wystarczy 

Jestem tak zajarany 

Faza REM jest niczym 

Wylatuje ponad stan 

Robię obroty może i koślawo 

Nie spadam idealnie 

Ale uczę się na błędach 

Bo chce być jeszcze wyżej niż niżej 

Może i upadki bolą 

Ale bez bólu nie ma zabawy 

A no to wszystko z czasem 

Wszyscy się uodparniamy 

Dlatego latać chcę 

Im wyżej tym ładniej 

A nie poddam się

Bo za wiele mi to daje 

"Dawno"

Dawno mnie tu nie było 

Choć wiele się nie zmieniło 

Z dnia na dzień tylko wygląd się zmienia 

Wszystko jest do poprawienia 

Oczy tak samo zmęczone 

Twarz nieco starsza

Ręce bardziej szorstkie 

Nogi bardziej zmęczone 

Ale jak na razie wszystko idzie 

I to nawet w dobrą stronę 

Na koniec dnia nawet sam się dziwię 

Że potrafię latać coraz wyżej 

Zmęczenie nie przeszkadza 

Ono bardziej dopełnia 

Sen zdumienia 

Z zachodzącego i wschodzącego słońca 

A poranki które bywały ciężkie 

Dziś są tylko nowym wyzwaniem 

Duma mnie aż rozpiera 

Żeby wykonać to wyzwanie 

Ciąg dnia jest najlepszy 

Niby to samo a wyzwania lepsze 

Aż się śmieje gdy dnia końca dotrwam 

Bo mówię nic mi nie jest 

Fajnie jest tak odchodzić i wracać 

Lepsze rzeczy się dzieją 

Jak podróż do o koła świata 

Tylko że czas jest prawie no limit

Wiec czy dawno ciężka sprawa 

Choć wiele się nie zmieniło

Oczy tak samo zmęczone 

Ale jak na razie wszystko idzie 

Zmęczenie nie przeszkadza 

A poranki które bywały ciężkie 

Ciąg dnia jest najlepszy

Fajnie jest tak odchodzić i wracać 

"Karty"

Nie raz na jedną kartę postawiłem

Jak zawsze na końcu się przeliczyłem 

Bo zapomniałem że w kartach pecha mam 

Głupi ludzie szukają tam szczęścia 

Początku tego co sami mogli odkryć 

I tego co będzie dalej 

Chyba tego nigdy nie zrozumiem 

Jak by chcieli widzieć przyszłość 

Poczekamy sami zobaczymy 

Miecze i kielichy 

Kielichy to ja przechylam 

A miecz podnoszę w górę

Jak najstarsi wojownicy 

Bo wojenna mamy naturę 

I do przodu gnamy 

Bo w pokera gramy 

Karty na stół wykładamy 

I stawiamy wszystko 

Lub wycofujemy się mówiąc 

Pas 

Taka talia 

W pokera nie umiem grać 

A jednak cały czas podnoszę poprzeczkę 

Może się przeliczę 

Lub jak zawsze znowu pecha będę miał 

Bo w życiu jak i w kartach 

Nie raz na jedną kartę postawiłem

Jak zawsze na końcu się przeliczyłem 

"Ciąg bez końca"

Zapomniany jak zabawka 

Zabawny jak ściana 

Ściana losu szara 

Szary jak koloru atrapa 

Atrapa na pokaz 

Pokaz każdego dnia 

Dzień przemija przy przechyleniu kieliszka 

Kieliszka równa się wódka czysta 

Czysty jak łza 

Łza z naturalnej perspektywy jest krwią 

Krew się wylewa gdy potrzeba 

Potrzeba matką wynalazków

Wynalazki tworzę co chwila 

Chwila tak mi umyka 

Umyka mi godzina 

Godzina godziną cały czas gotowy 

Gotowy by żyć i nie upaść 

Upaść by wstać 

Wstać by łapać poranek 

Porankiem czarna kawa

Kawa postawia do działania 

Działam co dzień jak maszyna 

Maszyna nie zniszczalna 

Zniszczalny jak farba 

Farbą pomaluje świat

Świat wielki jest a jednak taki mały 

Mały jestem w tym wszystkim co jest 

Jest to co jest wiec trzeba brać 

Brać co można 

Można wiele zrobić 

Zrobić choć tego nie widzą 

Widzą to co chcą widzieć lecz nie usłyszeć

Słyszeć to czego nie chcą widzieć 

Początek jest końcem 

Koniec jest początkiem 

"Jeden moment"

Czy oddała byś jeden moment

Aby polecieć ze mną na koniec świata

Czy oddała byś jeden moment

By zobaczyć wenus i marsa

Czy oddała byś jeden moment

By po tym wszystkim zejść na ziemie

A tylko po to by móc pójść ze mną za rękę

To nie pierwszy raz

Kiedy wspominamy wspólne chwile

Oglądamy niedawne zdjęcia

Zrobione w ten jeden moment

Jak by nam zagrali tą wspólną piosenkę

Niebywałe jak ten czas szybko upływa

Niedawno jeszcze mówiłem

Że ten jeden moment niczego nie zmienia

A zmienił tak wiele

Że nawet przy przeciwnościach życia

Szczęście trzymam w swoich ramionach

W ten jeden moment nie może nie zdałem

Tego co miałem

Ale wiem co zdobyłem

Teraz wiem chociaż na czym aktualnie stoję

Na ten jednym momencie

Choć w kalendarzu dni nie liczę

Ale dni wykreślam w jeden moment

Kilometry przebyłem

Nie żałuje żadnych wcale

Gdybym w tedy ich nie zrobił

Nigdy by ten jeden moment nie zmienił tak wiele

Czy oddała byś jeden moment

Aby polecieć ze mną na koniec świata

Czy oddała byś jeden moment

By zobaczyć wenus i marsa

Czy oddała byś jeden moment

By po tym wszystkim zejść na ziemie

A tylko po to by móc pójść ze mną za rękę

I w końcu ta wiosna

Zaczynają się cieplejsze dni

Nic się nie zmieniło nawet

Ani ja ani ty

Ten jeden moment dał mi tak wiele

Bo rzeczy jakie się dzieją

To jest ten jeden moment