"Wino"

Skrzywiona psychika

Sam o tym za bardzo

Nie wiem nic za bardzo 

Skoro nikt nie rozumie

Teraz kiedy jestem starszy 

Zacząłem rozumieć 

Jak to wszystko 

Jest nic nie warte 

Nic mnie tak już bardzo 

Nie dobija jak 

Ta nasza wspólna 

Codzienność 

Dociera to do mnie późno 

Widać też czasem myślę 

Jak się wielu myli 

Bo dobrze jest udawać

Biegam i słucham i myślę 

Taka kolejność dnia 

To wszystko mnie dobija 

Wiec do dna 

Gdy widzę co widzę 

Zapominam o tym co mam 

To dobija jak uczuć nie widać 

A to wszystko zanika 

To mnie dobija 

Szybki łyk wina 

Przemyślenia zostają

A każdy z nas co innego znajdzie 

W tej małej nie składnej prawdzie