"Świat poetów"

Zakochany w słowach i dźwiękach 

Kiedyś mogłem oddać za nie życie 

Teraz tylko problem za problemem 

Nic więcej po za tym nie mam

Pochłonęły mnie słowa poetów 

A sam się nim staje 

Szkoda tylko że nim nie będę 

Bo nie cenni się czegoś co się kocha 

Chciałem tylko coś ukończyć 

By móc pokazać światu że jednak 

Jestem wart tego co robiłem 

Szkoda tylko 

Że od innych ludzi 

Zależne jest całe nasze życie 

Gdybym mógł je powierzyć

W inne ręce 

Szkoda tylko że go nikt nie zechce 

Bo poetów świat jest dziwny 

Tworzony z tego co otacza 

I z tego co z życia się wynosi 

Już nikt tego typu rzeczy 

Człowiek nie czyta 

Teraz tylko jest ja 

Sam nie będę mieć a nie dam 

Ja oddaje ile mogę 

A jak by trzeba było 

Oddał bym więcej 

Bo wierny jestem temu co robię

Choć to co tworze 

Nie przelewam na papier 

A zostawiam tutaj 

A dlaczego bo mogę 

Poetą stać się chciałem 

Chyba do reszty 

Już zgłupiałem 

Ale wierny temu pozostanę 

Nawet gdy mój świat się wali 

Nawet gdyby czarne chmury 

Nad głową mą latały 

Nawet gdyby już świat się walił cały 

Ja literą wierny zostanę 

Bo jak już osądzono 

Cyfry mi nie zliczają się w wyniki 

Same plusy i minusy 

Szkoda że ma parabola 

W dół się wygina 

Bo raz powstaje 

A potem z impetem oddaje 

To co z ziemi pozbierałem

W ziemię oddaję 

A potem sam piach 

Sypie sobie w oczy 

Dobre i to by tylko ból stłumić 

Teraz jednak w tym zostanę 

Bo świat poetów 

Mi pozostaje