"Co słychać"

Wiesz...
Biegam w śród trójkątów i kwadratów 

W prawdopodobieństwach przełamu 

Z funkcji kwadratu przeistaczam się 

Do paraboli nie kończących się 

Uniesień i rozłamów 

Gdzie staram się utrzymać

Mój świat na barkach 

A głowa już taka słaba 

Wyimaginowana moja wyobraźnia 

Co dzień przenoszę nowe warianty 

Wagi, rozwagi i odwagi 

Nogi już takie miękkie 

Ze nawet nieba błękit nie jest mi dany 

Zadko tak oglądam świat 

Przez te różowe okular 

A muzyka do tego dana mi w hałasie 

Chyba nikt nie podbije tu werblem i basem 

Raczej dźwiękiem metalu i głosem ludzi 

I tak jeszcze czterdzieści lat 

Ciekawie zapowiada się początek 

Dla tego rano biorę głęboki wdech 

Po czym popijam goryczą gorycz trucizny 

Piękny ten poranek 

Co wstaje ze mną i kładzie się spać 

Ale jak na razie co u mnie słychać 

Odpowiem żyje 

Chyba o to tutaj chodzi bo jak na razie 

Żyje tylko tym hałasem i parabolą 

Co nie długo wyjdzie po za wykres